Mijn vader heft ooit een pingpongtafel gewonnen op Eendracht Aalst omdat hij de naam van de speler wist die ze weggelaten hadden in een krantenverslag van meer dan 30 jaar eerder...
Zelf was hij er niet toen ze dat omriepen, maar zijn broer was er wel, en die heeft hem 's avonds gebeld dat hij die pingpongtafel eens moest gaan ophalen...
Was wel leuk...

Mijnen pa nam ons (zijn 2 zonen) mee naar EA
'k spreek vanaf 1965. Wat mij toen bijbleef
is de verplaatsingen naar Zwevegem, Vorst , en natuurlijk
Cercle : de kampioenenmatch van 1968 op de Klokke.
In de periode 1974 tot 1985 volgde ik EA minder omdat
ik zelf aktief voetballer was (Doggen, Asse, Leeuwkens)
tot een enkelkwetsuur en de gevolgen ervan mij van het
veld hield. Sinds dan ga nu ikzelf met mijn zonen.
Vooral den 2e (Davy) mist geen enkele wedstrijd ;
Als mijn ma (94 jr) nu vraagt "gojje weer nor 'n Iendracht" ?
is het maar te antwoorden "Ja , met de zonen , zoe as
vrigger me moinen pa".
Wat ik nooit doe is 1 EA speler of trainer /bestuurslid
vocaal afbreken. 'k Ben nen optimist en als we zoals
tegen Wielsbeke den boot in gaat , bok ik liever thuis zelf .
Op 52 jr, relativeer je gemakkelijk hoor.
'K zit ook in de Oilsjterse gemeenteraad sinds 2000 ; politiek
is ook een hobby ; alhoewel als ik moet kiezen : liever

vroeger kwam ik al zien met mijn petjen,maar sinds mijn 12 jaar verminderde het steeds,nu ben ik 17 (bijna 18:p) en kom ik sinds de eindrondes vorig seizoen terug elke wedstrijd kijken,en begint de liefde voor ea weer elke match te groeien,of de pijn te verharden(zoals afgelopen zondag) ea forever

Den Onderkroiper is in feite nooit door iemand meegenomen naar Den Iendracht .
Mijn interesse is gegroeid alleen door het geroep en getier van de supporters .
Ook was ik als kind zo verbaasd als het match was, dat de Heilig Hartlaan de middenstrook werd gebruikt om te parkeren . Toch een raar zicht en dan nog toegelaten ook .

Als klein manneken woonden mijn grootouders zaliger in de Geldhofstraat en in den tuin was het de zondagnamiddag altijd fantaseren wat die joelende mensen daar zaten te doen . Voetbal ja , maar als kleine pagadder kon je dat niet inbeelden omdat je dat nooit had gezien . Meegaan met ons Petjen zat er niet in want die ging samen met zijn broer, die dan met de fiets uit Haaltert kwam. Samen gingen ze kijken en kwamen ze laat in de avond thuis als ik weeral naar huis was. Mijn grootvader werd dan ziek en kon niet meer naar Den Iendracht gaan toen ik in feite groot genoeg was om kunnen mee te gaan .
Toen ik 10 jaar was stierf mijn vader en kon ook niet met hem meegaan .
Ik ben jaren op mijn honger blijven zitten om een match mee te maken .
Toen ik als 19 jarige gast alsook mijn moeder verloor, heb ik mijn eerste match gaan zien op het einde van het seizoen 77-78 . Dus al 30 jaar . Eendracht Aalst - Winterslag einde 1978 zal ik nooit vergeten . Een spectakelmatch daags voor Kerstmis .
Marievoet & Salvador en later Geert Van Roy en zovelen anderen zorgden ervoor dat ik mijn hart aan Den Iendracht verloor . Ik stond steeds achter de goal waar nu de Europatribune staat . Later met de collega's jaren in het vak gestaan waar nu de bezoekers staan . En sinds het eerste jaar 1ste klasse een zitplaats in tribune E .
Wel het geluk gehad steeds bij slechtere speelperioden dat ons groepken collega's meer en meer naar het midden konden opschuiven . Nu zou ik al een seat moeten nemen om nog meer op te schuiven .
Hoogtepunten zijn de verplaatsingen naar Sofia & Roma . Daar hunker ik nog wel eens naar om terug met Den Iendracht Europees te spelen . Maar zoals Marco Borsato zingt " Dromen zijn bedrog " .

Laten wij ons ploegsken niet in de steek en zondag zijn wij daar weer !