Ik zen just terug gaan lopen (na 6 maanden eindelijk kunnen herbeginnen na een vrij serieuze blessure) en beseft dat lopen toch afzien kan zijn . Op men nuchtere maag, in de regen vertrokken, op men oude tempo (onbewust) en na enkele km's gevoeld dat mijn conditie nimmer is wa ze was .

maar ni meer zoals vroeger (heb er ook den tijd ni meer voor).

pfff, ik zie het eerlijk gezegd totaal niet zitten, maar ik weiger vooralsnog van op te geven.

Dat parkeren op mijn ouders hun werk is geen optie. Ze moeten er zelf bijzijn om die garage binnen te mogen.

Er zijn verder twee opties :
- ofwel ergens parkeren en dan de tram of metro pakken (mag gratis met ons borstnummer).
- ofwel ergens parkeren in de buurt van de start, en mijne pa heeft het mij hier wat uitgelegd waar we kunnen staan. Ik zou voor het laatste kiezen, ma we zuller er morgen nog eens van klappen.

Blijve goan idd, altijd blijve goan.

Just gaan lopen. Ik ben 1u15 weggeweest, ma vanaf minuut 50 wel een paar keer moeten stappen... De pijn in mijn knie die weer de kop opstak... Ma na 100 meter stappen kon ik weer een km lopen, enzovoort.

Qua conditie (ademhaling, hartslag) lijkt het niet zo een groot probleem. Maar de spieren en gewrichten doen verdorie serieus pijn, misschien ook door de nieuwe loopschoenen.

We zullen zien he, we geven nog altijd niet op.

Serieus vangen hiernet, ik loop altijd mijn vast parcours van 10 km en heb hiernet mijn persoonlijke besttijd gewoon verpulverd. Tot nu toe deed ik nooit beter dan 45'24'' alleen - een klein jaar oud - of 44'53" samen met de rive (als ik met de rive ga lopen ligt het tempo altijd wat hoger ) - een goed half jaar oud. Nu loop ik dit parcours ongeveer wekelijks en ligt mijn tijd meestal rond de 46', aan die records kom ik niet meer aan. Tot vandaag dus, maar liefst 43'41" gelopen, echt niet gewoon. Dat onwaarschijnlijke gevoel van 10 km in een trance te lopen (pak eerder 9 km, want de laatste was wel doorbijten), alle lopers kennen het wel, dat gevoel dat ge door een muur kunt lopen, dat gene mens u kapot krijgt. Gewoon 10 km lang alle frustraties voor mijn gezicht kunnen spiegelen (zodat je net kwaad genoeg bent op de hele wereld om blijven gas te geven), de juiste muziek op mijn oren en mijn eigen vertellen dat ik liever dood zou vallen dan te vertragen. Ja, ik overdrijf misschien wat, maar ik zit nog in de euforie en nog met een overdosis adrenaline in mijn lijf denk ik .

Hiernet 44' 36" gelopen, dat zijn mijn twee beste tijden ooit dus op drie dagen tijd gelopen. Serieuze topvorm voor de moment zeg, ik had me beter toch ingeschreven voor Brussel . Wel wa dieper moeten gaan, want dienen trance van eergisteren was der nie vandaag, maar ik ben een content loper . En dat juist nu het voetbalseizoen gedaan is zeg. Maar soit, wel goed nieuws voor de tornooien die er nog aankomen.

tzal vandoen zijn dat get in topvorm zijt ze zaterdag
als ge ziet wie er in de goal gaat staan bij jullie

Hoeveel liep gij dan vroeger mss?

ps Bartos, zout ge ni beter rive zen nummer overpakken