Gezien er hier tegenwoordig meer discussies zijn over het al dan niet degelijk supporteren kunnen we misschien eens beter elkaar leren kennen alvorens we elkaar helemaal de grond in boren. Er zijn hier mensen die al jaren komen kijken, supporters waar de liefde voor de club met de paplepel is ingegoten. Er zijn ook supporters die door een of andere gebeurtenis nog maar enkele seizoenen komen kijken maar meteen gepakt waren door de sfeer. Ongetwijfeld zijn er schitterende verhalen tussen van hoe iemand in het Pierre Cornelisstadion terecht gekomen is.

Ik behoor meer tot de eerste categorie. Ik ben dit jaar ongeveer 16jaar supporter. Misschien niet veel in vergelijking met andere mensen hier, maar gezien ik nog maar 22 ben toch niet slecht. Mijn grootvader nam me voor het eerst maar in het seizoen 92-93, toen was ik pas 6 en veel weet ik eerlijkgezegd niet meer van mijn eerste seizoen. Alleen dat ik meteen gepakt was van de ambiance. Mijn grootvader had toen een zitplaats onder de speakerscabine, toen ik wekelijks begon mee te gaan ging hij rechtstaan en kwam hij me na de match oppikken aan dat vak.

Vanaf dan heb ik jaarlijks een abonnemet. De eerste twee volgende jaren een op de zittribune naast mijn grootvader. Zijn zoon vertelde altijd over de verhalen op de staantribune en ik keek elke match vol bewondering naar de talloze sjaals die telkens daar de lucht ingingen. Het seizoen erna ging ik samen met hem en mijn grootvader staan. Leuk detail is dat ik toen geen steek zag en mijn grootvader een blok piepschuim meenam waarom ik kon staan aan een steunbar.

Mijn grootvader is nu 72 en komt 65jaar naar Eendracht Aalst kijken, helaas tegenwoordig alleen de thuismatchen omwille van zijn ouderdom. Ook zijn vader en schoonvader ging altijd naar Aalst kijken. Zijn schoonvader (mijn overgrootvader) ging het laatst kijken op 90jarige leeftijd thuis tegen Anderlecht.

Ondertussen is het alweer een paar jaar geleden dat ik nog een match heb gemist. Zowel uit als thuis, competitie als beker. Ook probeer ik zoveel mogelijk oefenmatchen te doen. Tot in Etoilles de Faim (of zoiets) als het moet. Moet wel als actief lid van supportersclub The Blackwans en sfeergroep OPC.

Mijn madam heb ik ook leren kennen op Eendracht Aalst.
We zijn er nog niet helemaal een toe, maar de toekomst is verzekerd !

IENDRACHT TILL I DIE

Ik kom al ongeveer 14 jaar kijken (ben dan ook nog maar 20) en ben altijd al iendrachtsupporter geweest. Niet onlogisch aangezien bijna de hele familie supporter is van den iendracht. Ik kwam geregeld naar thuismatchen kijken met mijn vader en dit altijd op de zittribune. In mijn familie waren er maar twee personen niet voor den iendracht, mijn vader en mijn nonkel (toen nog voorzitter van sk aalst). Om mij een plezier te doen is mijne pa dan toch maar naar aalst komen kijken ipv naar Club Brugge (hij komt nu nog kijken trouwens). Mijn peter heeft trouwens nog een supportersclub van den iendracht opgericht in zijn café den elegast in Haaltert, waar Limpens nog peter van was.
Ik ben wel pas alle uit- en thuismatchen beginnen volgen na de degradatie uit eerste klasse.

Ik kan me niet voorstellen ooit voor een andere ploeg te supporteren en hoop dat we binnenkort weer de successen van weleer mogen beleven .

Ik kom al 18 jaar kijken, mijn vader 35 jaar.

Het was mijn grootvader die een fervent supporter was. Zo liep hij ooit na een titel tegen cercle Brugge, die achteraf werd tenietgedaan, met de krantenkop op zijn borst naar het station om vervolgens zo te gaan werken. Hij volgt Aalst nog, maar is reeds 83 en hartpatiënt. Niet meteen aan te raden om dan naar den iendracht te gaan kijken

Ikzelf was samen met mijn vader steward gedurende de eerste klasse periode. Toen Garré het roer overnam 'zetelde' ik in het dagelijks bestuur van Aalst (via de hoofdsponsor Novotel) en was ik verantwoordelijk voor de inkomsten en uitgaven via het restaurant. Nadat vele bestuursleden opstapten ben ik ook gevolgd.

Ondertussen sta ik nog steeds met vader en broers op het voetbal.

Ik ben dit jaar aan mijn 21ste seizoen bezig, al 8 jaar voorzitter van spionkop lede (opgericht juli 2001) en actief lid van eerst Dark Ultras, nu van OPC.

Mijn pa, nonkel, nicht zijn allen al heel hun leven 1dr8supporters. Degene die mij echt helemaal steekzot van den 1dr8 heeft gemaakt is wijlen mijn grootvader Jefke. Mijn groot voorbeeld en inspiratie.

Neem den eendracht weg, steek mij dan aub 6 meter de grond in want een leven zonder de wit en zwet is nie in te beelden. De best ploeg, de beste supporters, elk jaar wel iet te beleven en al mijn maten zijn ook 1dr8supporters, and I love it

Casual heeft gelijk. Er is op dit forum teveel heen en weer geklets die met objectieve voetbalcommentaar niks te maken heeft, met weinig respect voor een andersluidende beredeneerde visie . Reden waarom ik al een tijdje niet meer reageer op dit forum, ik de zattepraat doorscroll, en enkel nog gestoffeerde commentaar lees.
Ik groeide vanaf mijn 4 jaar (1958) op in de Bredestraat en ontwaakte elke morgen met het Pierre Cornelisstadion als uitzicht vanaf mijn slaapkamer. Toen de huidige zittribune nog maar slechts gedeeltelijk was gebouwd, kon ik soms in examentijd de wedstrijd (1 halve terreinhelft) volgen vanuit onze woning. Ik maakte als kind dus de Blavier-story life mee... en vele andere glorie en miserie...
Ik ben inderdaad geen die-hard supporter die elke wedstrijd niet wil missen. Maar zag al heel wat wedstrijden in mijn leven, was er life bij in Rome en Sofia, en draag een leven lang Eendracht in mijn hart (wedstrijd gaan zien of niet gaan zien). Na een slecht gespeelde wedstrijd of slechte resultaten van Eendracht kan ik me daarvan heel ziek voelen. Ik weet niet of anderen ditzelfde gevoel kennen...Ik ben een slechte verliezer maar kan zeker toegeven dat de andere beter was (als dat effectief zo was).
Het goed of slecht gaan van een club hangt af van het spelerspotentieel. Als je geen ploeg hebt die naar de titel kan spelen, moet je niet aan struifvogelpolitiek doen en die schuld op die of deze speler of trainer gaan steken die het niet aankan.
Ook die jongens kunnen het niet verhelpen dat ze zwakker zijn als de rest en kunnen maar hun best doen. De faalschuld ligt aan het beleid. Zij moeten de juiste spelers aan werven en ook toegeven als hun keuzes verkeerd werden ingeschat of niet binnen het budget mogelijk waren.
Soms gebeurt dit bewust (geldbejag via de clubwerking) maar ook soms goed bedoeld, maar verkeerd ingeschat. Eerlijkheid t.ov de supporter, een belangrijk aspect.
Je hebt veel soorten supporters (die-hards, gelegenheidssuporters, radio- en televisiesupporters...) . Hun "reden-waarom" respecteer ik...
Niet naar een slechtspelende ploeg komen kijken kan zijn verantwoorde reden hebben.
En dat men vervolgens zegt dat ik "geen-echte" ben; laat me ijskoud. Ik denk er anders over. Dan dé uitzonderingen, de supporters die niet respecteer : gewelddadige en rascistische supporters.
Voila dit was mijn persoonlijke visie...

tof idee. Altijd leuk om te lezen!

Ik ben nu al 15j supporter van den iendracht. (ik ben 24j) Ik kom zo goed als elke week kijken , de thuismatchen zeker. Ik ben komen zien via mijn pa die ondertussen al 38j supporter is en altijd bij de jeugdreeksen speelde.
Mijn neef en nonkel zijn Kristof en Freddy De Saedeleer , waarschijnlijk niet onbekend.
En men andere nonkel Maurice de schrijver , ooit rode duivel , dus voetbal heeft er altijd wel ingezeten.

ik kom al zien naar de eendracht van toen ik een jaar of 8 was
wij stonden toen achter de goal
wetstrijden dat ik nooit zal vergeten zijn die tegen lierse
de bom melding tegen sint-nilklaas en natuurlijk die tegen sofia en rome
en zeker een wetstrijd tegen rwdm met diene pipo van rwdm die of het veld aan lopen
was met zijn masker op tot flikken af kwamen met hun hond
ik heb ook veel wetstrijden gemist wegens verhuis naar antwerpen toen en nog geen auto had
maar nu ben ik er bijna elke week zou wel thuis als uit

ik kom al meer dan een jaar kijken

Ik kom al reeds 12 jaar kijken (ben er 19). Het is allemaal begonnen door mijn opa die een abonnement had op de zittribune achter de goal en zo beginnen mee gaan. Heb ook 7,5 jaar bij Eendracht gespeeld maar ben dan gestopt met voetballen. Ik probeer bij elke wedstijd aanwezig te zijn en de thuismatchen zijn geen enkel probleem soms mis ik wel eens een verplaatsing maar dan zit ik toch met mijn gedachten bij onzen Iendracht!

Ik kom nu voor mijn 7de jaar kijken en heb dus nog een klein beetje van ons laatste seizoen in eerste meegemaakt. Het is allemaal begonnen door mijn grootvader(hij zou er nu 93 geweest zijn normaal) die de microbe overzette op mijn vader die het op zijn beurt natuurlijk overzette op ons. Kortom tzit al HEEL lang in de familie da ik en mijn broer voor den eendracht supporteren maar kmocht spijtig genoeg nog ni kome zien tot ik 11 was

Al 32 jaar iéndrachter in hert en nieren, kweeget ik kan soms isj zoagen op den iénen of den anderen mor das der mé de paplepel ingegeven soamen mé de liefde vér wit-zwert. Mén iérste match was tegen Racing Mechelen 3-1 winsjt, kwas zeven joar en ik mocht mé moin vader isj meegoan.
Kweet nog dak mé die oindrondematch, da ze live oitgezonden hadden, tegen Lierse in't leger zat en dak om de 10 menieten nor hois beljde om te vroagen oeveel dat was. Ik gink praktisch altoid mee op verplosjing mor vanaf dak kinjeren ad es da veel vermindert. Ge kroigt op den dier andere prioritoiten hein.

supertopic! schoon verhaal casual. Bij mij ist ewa tzelfde als u. Just nog geen mokke gevonden op den iendracht

Wel, opgegroeid in de schaduw van het stadion begon ik er zelf aan bij den Iéndracht als miniem. Aansluitingskaarten ging je dan nog gaan tekenen in het 'kantoor' van secretaris Van Gucht (waar is de tijd), onder de oude buizentribune. Vanaf dan ging ik elke thuiswedstrijd kijken. Ik herinner mij van toen vooral het 'doeme voesj-lied' van Kamiel. Het begon met ja geift ons mor den Iéndracht, ze zen de beste vaan ons land..., de opwarmingsnummers van Boney M (Bahamamama, By the rivers of Babylon,...) en de Edox reclame.
Voor mij memorabel waren ook de 'bakken' in de spionkop waaruit verschillende claxons een andere toonhoogte hadden. Dat was sleuren om boven te geraken zulle! Ook de geboorte van de Black Side is van rond die periode. Eindrondes w.o. eentje tegen KV Mechelen (met Joachim Benfeld) herinner ik mij ook nog levendig. Toen keepte bij ons ene Van Geersom, welke ancien-supporter kent die niet meer? Dit was zo ongeveer de ploeg van mijn verste Eendracht herinnering: Van Geersom/Trappeniers, De Bolle, Van Kemzeke, Cornelis, Dierickx, Sergeant, Arnolis, Van Roy, Marievoet en Salvador. Enig anachronisme is zeker mogelijk. Plaats er anders maar enkele andere namen bij...
Enfin, ik bleef er spelen tot bij de reserven en trainde zelfs een poosje mee met de A-kern. De tijd van Poortvliet, Wittebole, Lozano, Ruiter en andere De Maeres.
Toen ik wegging bij Aalst kon ik vanzelfsprekend maar af en toe een wedstrijd volgen omdat ik zelf moest spelen. Het eerste wat ik na elke match deed was echter vragen wat Aalst had gedaan. Nu mijn carriere als speler er op zit kom ik sinds een tweetal jaren opnieuw met veel plezier kijken. Vorig jaar miste ik zelfs maar twee wedstrijden op verplaatsing.
Wat doet mij steeds opnieuw naar het Heilig Hart trekken? De unieke atmosfeer uiteraard, het -ondanks verschillende meningen- ongeëvenaarde samenhorigheidsgevoel onder de Iéndrachtsupporters, de ongemeen grappige commentaren langs de zijlijn (elke week lig ik dubbel van het lachen als ik sommigen bezig hoor/zie) en de wit/zwarte microbe die is blijven hangen.
Hopelijk kunnen wij en allen na ons nog veel plezier aan onzen Iéndracht beleven!

Ik kom naar den iendracht kijken vanaf eind de jaren zestig vanaf de eerste wedstrijd had ik mijn hart verloren aan deze club, de sfeer en het zuiders temperament van onze supporters bevielen mij onmiddellijk, ook wij liepen soms het veld op wat ons de dag van vandaag stadiumverbod zou opleveren.
Den iendracht heeft altijd bewogen jaren gekend met ups en downs maar desondanks zijn de fans hun club steeds trouw gebleven.
Als ik zie hoeveel jonge fans onze club heeft moeten we zeker niet vrezen voor de toekomst onze achterban is verzekerd voor de volgende jaren, alleen het sportieve moet nog volgen.
Langs deze weg wil ik de mannen van het OPC feliciteren met hun schitterend werk afgelopen seizoen, dergelijke sfeer was het mooiste wat ik de laatste jaren heb meegemaakt.
Wat zou een club als Iendracht Aalst doen zonder de vrijwillige medewerking en inzet van deze superfans.
Dit is nu eens een tof onderwerp als ik alles eens overlees krijg ik wel een andere kijk op onze jonge fans die blijkbaar van huize uit het iendrachtbloed meegekregen hebben, ikzelf heb thuis moeten opboksen tegen anderlechtsupporters maar ik ben den iendracht steeds trouw gebleven tot op de dag van vandaag.
Een leuk voorvalletje om te vertellen is toen EA destijds in derde klasse kampioen speelde ging ik de week nadien trouwen, maar ik vierde het kampioenschap wat te hevig en was enkele dagen vermist voor mijn toekomstige schoonmoeder kon dit niet door de beugel en de trouw ging niet door , enfin alles is uiteindelijk toch nog goed gekomen.
Casual1919 je hebt het mooi omschreven in je voorwoord het is een onderwerp waaruit we inderdaad nog iets kunnen leren.
Eendracht Aalst ze konden geen betere naam bedenken voor deze fijne club.

Iendracht veroit! Iendracht till i die!