In vertaling voor de mensen die nog niet door hebben dat België nog lang zal blijven bestaan en dat je dus beter de twee grootste landstalen machtig bent:

Philippe Droeven, de T2 van White Star, heeft 3 seizoenen in Aalst gespeeld.

Voor Philippe Droeven haalt terugkeren naar Aalst heel wat emotie naar boven. De T2 van White Star heeft 3 seizoenen gespeeld in het Pierre Cornelisstadion. Het eerste was in 1988-89.
“We kenden een moeilijke start, maar we hebben ons gaandeweg verbeterd om uiteindelijk vijfde te
eindigen” herinnert Philippe Droeven zich.
Als ik me goed herinner kwamen we 2 of 3 punten tekort voor eindronde. Het is een mooie herinnering.”
Philippe Droeven had min of meer de ontgoocheling uitgewist dat hij niet in eerste klasse was kunnen uitkomen.
“Ik was bij Ninove in 87-88, en ik kon tekenen bij Charleroi. Het was de periode van de grote bestuurders zoals Jean-Pol Spaute en André Colson. Aimé Anthuenis was trainer. Er lag een contract op de tafel maar ik heb het nooit getekend omdat Ninove zich te gulzig toonde. Uiteindelijk was het Rudy Moury die van bij Francs Borains werd getransfereerd en ik herinner me dat Christian Vavadio gehaald werd bij La Louviere.”
Philippe Droeven dacht dat Aalst in het seizoen 89-90 zou doorstoten naar de hoogste toppen in de tweede klasse.
“Dat was vooral wat de bestuurders dachten. Ze hadden Lozano en Wittebole binnengehaald om de groep te versterken waarin ook al mensen rondliepen als Luc Limpens, René Peeters, Hans De Schrijver, Moses Chunga, Milko De Rijck, Jos Lathouwers of nog Jules Mandiangu. Helaas voor het bestuur, we eindigden op de tiende plaats.”
Het derde seizoen werd het goede.
“We hebben de eindronde gewonnen. We hebben momenten van gekte gekend, carnaval waardig. Het is een stadion met een publiek dat eerste klasse ademt. Ik ben er twee keer teruggekeerd met White Star, enkele jaren geleden, meer bepaald in de eindronde van derde klasse. Telkens ik er binnenkom krijg ik rillingen, zo onbeschrijflijk is de beleving daar. Het publiek kent de kunst om hun spelers te ondersteunen en hen naar de overwinning te stuwen. Dennis Dessaer die daar recenter gespeeld heeft dan ik, zou er nog beter over kunnen praten dan ik. De keerzijde van de medaille is dat het een veeleisend publiek is.”
En hier komt die andere grote ontgoocheling in de carrière van de links back.
“De manager in die tijd was Patrick Orlans. Er was ons gezegd dat al de spelers die bijgedragen hadden tot de promotie zouden kunnen blijven en dat inkomende transfers de groep zouden komen versterken om in eerste klasse te spelen. Patrick Orlans heeft me op een dag bij zich geroepen om me te vertellen dat ik verkocht was aan Sint-Niklaas. En zo heb ik, op 26 jaar, een unieke kans gemist op professioneel voetballer te worden.

Niet iedereen is zo ne slimmen gelijk gij hé vriend

Van een klein beetje respect voor andere mensen gaat ge echt niet doodgaan hoor.

anders moet je ne keer hautain doen zeg...

Wat zijn we weer prikkelbaar
Come on Iendrachters, weir zetten ons aal achter ons ploeg zondag

Hopelijk weer gezellig sfeerke, ik kijk er naar uit

Ik was nog een klein manneken toen orlans het hier voor het zeggen had, ma als ik die naam hoor... als kind had ik zelfs zijn kop uit de ploegfoto's gesneden Iets waar ik van mijn pa neig onder mijn voeten voor kreeg

E zondag goannek mè nog insj "smoiten".

Salvador is een arrogante klootzak die zich supieur waant...hierzie manneke, eat this!!

En français, s'il vous plait.

Ik peis iejrder dat em een poar kiejren teveel Links afgesloagen eet

ve Fransız anlamak yoksa, Türk bakarak deneyin

Ik wil mij in persoonlijke vetes niet mengen, maar ik vermoed dat Salvador het eerder ludiek bedoelde met een knipoog naar onze nieuwe regering die "Belgie gered" heeft. ( met dank aan de linkse minderheid )
En is het dan zo erg dat hij het vertaald heeft?


Bon, inderdaad nostalgie... Philippken Droeven... De ene week bejubeld, de andere week verguisd (typisch )
Maar zou toendertijd in eerste klasse toch niet hebben meegekund, denk ik.

Zijn hoogtepunt wellicht de 1-0 scorend in de eerste eindrondematch tegen topfavoriet FC Boom in 1991, op weg naar de onverwachte promotie toen...

Schoon artikel toch, we blijven toch een mooie herinnering als ploeg voor oud-spelers

Dirk, vertoalen astablieft!!!

Bedankt dat jij het toch snapt.
Ik vond het een prachtig artikel, en ik dacht: "Iedereen op dit forum moet dit kunnen lezen, zo tof..."
En dan beginnen ze hier allemaal over dat (grappig bedoeld) zinnetje dat ervoor staat. Ik zet het speciaal nog cursief, maar goed...
Terug naar het artikel. Daar straalt zo vele jaren later nog zo een heimwee van af, prachtig toch hoe je zoiets kunt betekenen voor die spelers. En wees maar gerust dat die van nu ook warme herinneringen zullen bewaren aan dit publiek.
Blijven doordoen, zou ik zeggen...

En ik kan alleen maar vaststellen dat Orlans en de zijnen niet deden wat we dit jaar wel gedaan hebben: diegenen die het op het veld gedaan hebben én willen blijven ervoor belonen!